Στον Αλέξανδρο

Καλό ταξίδι μικρέ...

2ο Συνέδριο Προϊστορικής Αρχαιολογίας

4-7 Δεκεμβρίου 2008

• Το Δεύτερο Συνέδριο Προϊστορικής Αρχαιολογίας, συνεχίζοντας την παράδοση που ξεκίνησε με το Πρώτο Συνέδριο της Θεσσαλονίκης και Καστοριάς το 1998, οργανώνεται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και τη ΙΓ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Βόλου.

• Στόχος του Συνεδρίου είναι να καταγράψει τις προοπτικές και τους στόχους της ελληνικής προϊστοριολογίας. Ενδιαφέρουν συνθετικές ανακοινώσεις που θέτουν γενικότερα θεωρητικά και μεθοδολογικά ζητήματα για τις έννοιες που χρησιμοποιεί η έρευνα της προϊστορίας, το ρόλο και την υποδοχή της στην ελληνική κοινωνία, τη διεπιστημονικότητα, και βέβαια προσεγγίσεις που προβάλλουν νέες θεωρητικές όψεις στην ανάλυση και την ερμηνεία των αρχαιολογικών δεδομένων. Κατά τεκμήριο δεν ενδιαφέρουν ανακοινώσεις που παρουσιάζουν χρονικά ερευνών, εκτός ίσως από ειδικές περιπτώσεις, ιδιαίτερης σημασίας.

• Δικτυακός τόπος συνεδρίου: extras.ha.uth.gr/proistoria2/el/index.asp

Η ΝΕΚΙΑ στη ΓΣ του ΣΕΑ, 9-6-2008

Νέα Κίνηση Αρχαιολόγων


Συνάδελφοι-ισσες,

Με αφορμή την έκτακτη γενική συνέλευση του συλλόγου, η ΝΕΚΙΑ θεωρεί ως θετικό το γεγονός πως το ΔΣ του ΣΕΑ αποφάσισε έστω και με καθυστέρηση να συζητηθούν τα χρόνια και επίκαιρα προβλήματα του κλάδου. Η συζήτηση όμως τόσο σοβαρών ζητημάτων δεν πρέπει να γίνεται με κριτήριο την τρέχουσα επικαιρότητα και αποσπασματικά. Η περιστολή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και η εκβιαστική εφαρμογή όρων της «ελεύθερης αγοράς», από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, απαιτούν συγκροτημένη πολιτική αντίδραση και συστηματική διεκδίκηση. Η συμμετοχή των εργαζομένων στις πανελλαδικές απεργίες έδωσε τις πρώτες απαντήσεις. Σημειώνουμε, ότι ο ΣΕΑ δεν ανέλαβε καμία πρωτοβουλία, εκτός κι αν μια χαλαρή ανακοίνωση συμμετοχής στις απεργίες που προκηρύσσει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ θεωρείται αρκετή.

Τα προβλήματα της αρχαιολογικής υπηρεσίας είναι γνωστά σε όλους μας: α) χρόνια υποστελέχωση, β) οικονομική δυσανεξία, γ) γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, δ) ανορθολογική κατανομή ανθρώπινων πόρων και υλικών. Η συζήτηση δεν έχει ανοίξει ακόμα αν και ορισμένοι με στρεβλό τρόπο, επιχειρούν να χειραγωγήσουν συνειδήσεις. Θυμίζουμε στους συναδέλφους πως στις αρχές του έτους διεκδικούσαμε:

- την ουσιαστική αύξηση των αποδοχών μας, στα πλαίσια του ενιαίου μισθολογίου.
- την αύξηση του αρχαιολογικού επιδόματος στα 400 ευρώ
- τον εκσυγχρονισμό της αρχαιολογικής υπηρεσίας και την αύξηση των κονδυλίων προς

το ΥΠΠΟ.
- τη διοικητική εξέλιξη των συναδέλφων αορίστου χρόνου και τη λειτουργική τους ένταξη στη

δημόσια διοίκηση
- την αλλαγή των επαχθών για τους πολίτες διατάξεων του ν.3028/02 με ταυτόχρονη

βελτίωση του θεσμικού πλαισίου.
- την άμεση αναγνώριση της προϋπηρεσίας των συναδέλφων που εργάζονταν στα δημόσια

έργα
- την επίλυση του ζητήματος των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου και των «εργαζομένων»

στο πρόγραμμα STAGE
- τη συνεργασία με τους επιστημονικούς φορείς και τη διεξαγωγή εκπαιδευτικών σεμιναρίων

καθώς και την εισαγωγή της αρχαιολογίας ως γνωστικού αντικειμένου στην εκπαίδευση.

Συνάδελφοι-ισσες,

το ζήτημα της μετατροπής του νέου μουσείου Ακροπόλεως σε ΝΠΔΔ είναι σημαντικό.

Όμως στη δική μας κλίμακα αξιολόγησης, σημαντικά θέματα είναι η οικονομική μας δυσπραγία και η δυσλειτουργία του θεσμικού πλαισίου, και αυτά θα έπρεπε να αποτελούν εφαλτήριο αγωνιστικών κινητοποιήσεων του κλάδου. Επιδιώκουμε τακτικές γενικές συνελεύσεις, όπως εξάλλου προβλέπεται από το καταστατικό, και όχι έκτακτες με αφορμή κάποιες υπουργικές αποφάσεις. Η ΝΕΚΙΑ καλεί όλους τους συναδέλφους σε μια συζήτηση πολιτική, που θα γίνεται με όρους πολιτικής διαχείρισης και που θα καθορίσει συγκεκριμένα προστάγματα για τον σύλλογο.

Αθήνα, 9-6-2008

Απόψεις της ΝΕΚΙΑ για το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού & Αειφόρου Ανάπτυξης

Η ΝΕΚΙΑ, συζητώντας με πολλούς συναδέλφους και ακούγοντας τις απόψεις ανθρώπων από πολλούς και διαφορετικούς χώρους, θα συμφωνήσει με την κοινή διαπίστωση, ότι το Πλαίσιο διέπεται από την έλλειψη οράματος... Ενός οράματος, που να εμπνεύσει τους φορείς και τους πολίτες που θα κληθούν να το συμμεριστούν. Ενός οράματος, που θα αποτελεί για όλους έναν κοινό στόχο και θα υπηρετεί το πώς θα θέλαμε να είναι η χώρα μας και το περιβάλλον που θα ζήσουν τα παιδιά μας, σε λίγα χρόνια.

• Ως προς «τη διατήρηση και ανάδειξη της ποικιλομορφίας της υπαίθρου, καθώς και τη διατήρηση, ανάδειξη και προστασία της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς», θα πρέπει με τρόπο σαφή να διευκρινισθεί το πώς θα διασφαλιστεί η εφαρμογή στην πράξη, καθώς η σύγκρουση με τα οικονομικά συμφέροντα σε έναν τόπο δεν εξαλείφεται μόνο με την «καλή πρόθεση», αλλά απαιτεί, αν μη τι άλλο, ισχυρή πολιτική βούληση, που μέχρι σήμερα δεν έχει επιδειχθεί στην εφαρμογή άλλων θεσμικών πλαισίων ή νόμων σε ανάλογες περιπτώσεις. Δεν απαιτείται, για παράδειγμα, ένα ειδικό πλαίσιο ή ειδικά μέτρα για να μην μετατρέπονται αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία σε σκουπιδότοπους ή για να υπάρχει επαρκής φύλαξη αυτών και ανάδειξή τους που να επιτρέπει σε μια τοπική κοινωνία να τα αγκαλιάσει και σε έναν επισκέπτη να τα προσεγγίσει.
• Για την «θωράκιση», επομένως, της φυσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, δεν είναι πάντα απαραίτητη η «προώθηση των αναγκαίων επενδύσεων για την προστασία και ανάδειξη της», όπως εντέχνως αναφέρεται στο Πλαίσιο, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις θα αρκούσε λίγο περισσότερο ενδιαφέρον από την πολιτεία και σωστή ιεράρχηση και αξιολόγηση των αναγκών ενός αρχαιολογικού χώρου η μνημείου που μαραζώνει αναξιοποίητο, παραδομένο στη φθορά του χρόνου και των καιρικών συνθηκών.
• Όμως, παρόλο που κάτι τέτοιο θα ήταν αυτονόητο για μια χώρα που σέβεται την πολιτιστική της κληρονομιά, είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα γύρω μας που μας πείθουν για το αντίθετο. Καμία ενημέρωση και εκπαίδευση του πολίτη δεν θα είναι αρκετή, αν δεν σταματήσει να βλέπει στη γειτονιά του, στο χωριό του, στην πόλη του ή στις πόλεις που επισκέπτεται, περιφραγμένα οικόπεδα με αρχαιότητες που καλύπτονται από χόρτα, σκουπίδια, αδιαφορία και εγκατάλειψη.
• Σκοπός είναι, πέρα από την όψιμη αυτή πρώτη προσπάθεια χωροταξικής οργάνωσης της χώρας, να λειτουργήσει επιτέλους η πολιτεία εντός του ρόλου της και να μην οδηγηθούμε για μια ακόμη φορά σε πρόχειρες λύσεις και σε «εκπτώσεις» που θα υπηρετούν μόνο κάποια επιφανειακά χαρακτηριστικά ή τοπικά συμφέροντα. Για το σκοπό αυτό και για τη διασφάλιση της εφαρμογής της θεωρίας στην πράξη, θεωρούμε απαραίτητη τη σύσταση ενός ανεξάρτητου διεπιστημονικού εποπτικού οργάνου ή φορέα, που θα εργαστεί για την επίτευξη ενός κοινού εθνικού στόχου, μακριά από την κακή νοοτροπία του παρελθόντος.

Πιστεύουμε απόλυτα, πως μόνο εμπνευσμένες και θετικές δράσεις είναι δυνατό να εμπνεύσουν ΚΑΙ τους πολίτες και να βρουν συμπαραστάτες και συνοδοιπόρους στην υλοποίησή τους.

Η δημιουργία της Νέας Κίνησης Αρχαιολόγων

Συναδέλφισσες-οι,

πολλοί αναρωτήθηκαν, αν έχει χώρο και σκοπό η δημιουργία μιας νέας συνδικαλιστικής κίνησης στον Σ.Ε.Α. κι αν αυτή η προσπάθεια είναι ικανή να προσφέρει καινούριες ιδέες σ’ έναν επιστημονικό-συνδικαλιστικό σύλλογο υπαλλήλων του ΥΠ.ΠΟ. Για όλους εμάς που συμμετέχουμε στη ΝΕ.ΚΙ.Α. η απάντηση είναι καταφατική. Ο χώρος μας έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους, που θέλουν και μπορούν να αρθρώσουν τη δική τους, ξεχωριστή φωνή, χωρίς εξαρτήσεις, έξω και πέρα από αντιλήψεις και συμπλέγματα του παρελθόντος.

• Συμμετέχουμε σε μια νέα κίνηση, με καινούργια πρόσωπα, με στοιχειώδη αυτοοργάνωση αλλά δεδομένους στόχους, ανοιχτή στον προβληματισμό σχετικά με την πορεία της σύγχρονης αρχαιολογικής έρευνας και του έργου μας μέσα στη Δημόσια Διοίκηση. Δεν κρυβόμαστε πίσω από σχήματα και ιδεολογήματα των προηγουμένων δεκαετιών, επιδιώκουμε, ωστόσο, να δώσουμε όλοι μαζί απάντηση στο καίριο ερώτημα, για το ποιος είναι ο ρόλος του αρχαιολόγου στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
• Πιστεύουμε, ότι δημιουργική επιλογή είναι να μικρύνει η απόσταση, που χωρίζει το σύγχρονο άνθρωπο από το παρελθόν του. Να καταστήσουμε δηλαδή την αρχαιολογία οικεία στους συμπολίτες μας, ώστε να γίνει κατανοητό απ’ όλους αλλά και την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, ότι ανασκάπτοντας, ερευνώντας και δημοσιεύοντας, υπηρετούμε τον ανθρωπισμό και εκείνες τις αξίες, που ξεπερνούν τα όρια της αγοραίας αντίληψης των πραγμάτων. Συγχρόνως οφείλουμε να αποφασίσουμε τεκμηριωμένα, τί αξίζει να αναδειχθεί και τί όχι και να μην ξεχνάμε πως η ζωή εύκολα μας προσπερνάει.
• Η κίνησή μας έχει θέσει στους άμεσους στόχους της την καταγραφή και συγκέντρωση της κριτικής αλλά και των προτάσεων όλων των συναδέλφων ανεξαιρέτως. Θεωρώντας πως μόνο η δημόσια διαβούλευση, στο πλαίσιο του Σ.Ε.Α., οδηγεί στη διατύπωση κοινών αιτημάτων, προτείναμε εγγράφως τη διεξαγωγή έκτακτης, γενικής, προεκλογικής συνέλευσης, αίτημα που δεν έγινε δεκτό από το απερχόμενο Δ.Σ.

Θέλουμε να υπενθυμίσουμε σε όλους, ότι στη δεκαετία του 1990 μέσα στον ορυμαγδό των μεγάλων δημόσιων έργων και την ολοένα αυξανόμενη οικιστική πίεση, πολλοί νέοι συνάδελφοι, σε πείσμα των καιρών, εργάστηκαν με συνέπεια, κάτω από αντίξοες εργασιακές και οικονομικές συνθήκες αλλά και επαγγελματική αβεβαιότητα. Τότε δεν κάναμε πίσω. Διεκδικήσαμε, οργανώσαμε, πετύχαμε. Σήμερα η γνώση αυτή και η εμπειρία είναι βασικό μας εφόδιο για το νέο εργασιακό τοπίο, στο οποίο καλούμαστε να ενταχθούμε.

Διεκδικούμε:

1) την ουσιαστική αύξηση των αποδοχών μας στο πλαίσιο του ενιαίου μισθολογίου. Ο μισθός των 1100 ευρώ δεν είναι επαρκής για την αξιοπρεπή διαβίωσή μας.

2) την αύξηση του επιδόματος αρχαιολογικών ερευνών στα 400 ευρώ.

3) την εξομοίωση της οδοιπορικής μας αποζημίωσης με εκείνη άλλων κλάδων (όπως των μηχανικών) και τη συνεπή και άμεση καταβολή τους, ώστε να πάψουμε να δανείζουμε το κράτος.

4) τον εκσυγχρονισμό της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας μέσα στο πλαίσιο δράσης του ΥΠ.ΠΟ, ώστε να λειτουργήσουμε όχι μόνο διαχειριστικά αλλά ως αρχαιολόγοι, που κρίνονται για το έργο τους και όχι από κατασταλτικές ή άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες.

5) διεκδικούμε την αύξηση των κονδυλίων, που δίνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό για την έρευνα, προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων μέσα από φορείς του Δημοσίου και όχι από Ν.Π.Ι.Δ. που ανοίγουν το δρόμο για τις περίφημες και επικείμενες συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.(Σ.Δ.Ι.Τ.)

6) τη μετατροπή των συμβάσεών μας σε δημοσίου δικαίου, θέμα που μόνο η μεθεπόμενη βουλή μπορεί να αντιμετωπίσει, καθώς και την άμεση επίλυση του ζητήματος της ιεραρχικής εξέλιξης όλων των συναδέλφων, που έχουν σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με το Δημόσιο. Το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει αυτή τη σχέση είναι το Π.Δ. 410/88. Είναι απαραίτητος ο καθορισμός νέου θεσμικού πλαισίου, με την ψήφιση νομοθετικής ρύθμισης, που θα προβλέπει ίδια δικαιώματα κι όχι μόνο υποχρεώσεις. Για τις 34.000 περίπου νέες οργανικές θέσεις που δημιουργήθηκαν στο ελληνικό δημόσιο με το Π.Δ. 164/04, η πρόταση αυτή είναι η μόνη ρεαλιστική. Ό,τι άλλο αναφέρεται, προέρχεται, είτε από άγνοια του θεσμικού πλαισίου, είτε από διάθεση εκτροπής του προβλήματος στις ελληνικές καλένδες. Ούτε αφελείς είμαστε, ούτε διατεθειμένοι να περιμένουμε στο διηνεκές.

7) επιδιώκουμε τη μετατροπή του ν.3028/02 και ειδικά άρθρων (πχ. άρθρο 37 παρ.6), που καταργούν την ισότητα των πολιτών και που αποτελούν δημόσια αναγνώριση της ανικανότητας του ΥΠ.ΠΟ. να επωμιστεί το βάρος και την ευθύνη της έρευνας των αρχαιοτήτων. Όσοι έχουμε εργαστεί σε σωστικές ανασκαφές, γνωρίζουμε καλά τις δυσκολίες στην έρευνα με ανειδίκευτο εργατοτεχνικό προσωπικό και με ασφυκτική πίεση από τον ιδιώτη-χρηματοδότη της. Γνωρίζουμε επίσης την οικονομική εξάντληση, στην οποία υποβάλλει το ελληνικό δημόσιο εκείνους, τους «άτυχους», που στο οικόπεδο τους βρέθηκαν αρχαιότητες και τις τεράστιες λίστες αναμονής που προκύπτουν. Αν συμφωνούμε όλοι, ότι οι αρχαιότητες είναι δημόσιο αγαθό, τότε πρέπει, αύριο κιόλας, να ζητήσουμε την αλλαγή του απαράδεκτου νομοθετικού πλαισίου.

8) τη στελέχωση της υπηρεσίας με υπαλλήλους όλων των ειδικοτήτων, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες που, κατά κοινή ομολογία, είναι τεράστιες κι όχι περιστασιακές προσλήψεις που εξυπηρετούν το πολιτικό ή και γραφειοκρατικό σύμπλεγμα εξουσίας.

9) την εισαγωγή της αρχαιολογίας ως γνωστικού αντικειμένου στην εκπαίδευση, ώστε να εμπλουτιστούν τα προγράμματα σπουδών των σχολειών μας αλλά και να τερματιστεί η πλήρης απαξίωση του αρχαιολόγου από την αγορά εργασίας.

10) την άμεση αναγνώριση της προϋπηρεσίας όλων των υπαλλήλων, ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που εργάστηκαν σε Ν.Π.Ι.Δ. και ιδιώτες, ώστε να καταργηθεί το τραγελαφικό φαινόμενο συναδέλφων με 10 και 15 χρόνια προϋπηρεσίας, να αμείβονται με το εισαγωγικό 18ο κλιμάκιο.

11) στηρίζουμε τους συναδέλφους, που για διάφορους λόγους δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του Π.Δ. 164/04. Ζητάμε την ενεργή συμπαράσταση και κινητοποίηση του Σ.Ε.Α. για την άμεση εξέταση των αιτήσεων θεραπείας και τη στελέχωση της υπηρεσίας με όσους άδικα εξαιρέθηκαν.

12) τη συμμετοχή του Σ.Ε.Α. στην Π.Ο.Σ.ΥΠ.Π.Ο και τη στενότερη συνεργασία με το σύλλογο των εκτάκτων αρχαιολόγων που εργάζονται στο ΥΠ.ΠΟ. και στον ιδιωτικό τομέα για τη διαμόρφωση κοινών θέσεων.

13) την ουσιαστική συμμετοχή και συνεργασία, επιστημονική και οικονομική, με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα που διενεργούν συστηματικές έρευνες.

Η Κίνησή μας δεν μπορεί να δεχθεί τη δημιουργία μιας νέας γενιάς συμβασιούχων, ευάλωτης σε εξαρτήσεις από την εκάστοτε εξουσία. Οι συνάδελφοι που καλύπτουν οργανικές θέσεις, οι νέοι που αμείβονται με 600 ευρώ παρέχοντας ανασφάλιστη εργασία, μέσω προγραμμάτων δήθεν πρόσληψης εργασιακής εμπειρίας, όπως τα STAGE, δεν είναι απλά ο οιωνός ενός εργασιακού μεσαίωνα. Γίνεται πράξη. Όσοι πιστεύουμε στην αξιοπρεπή διαβίωση, μέσω της εργασιακής μας σχέσης, θεωρούμε ότι πρέπει να αντιδράσουμε τώρα δυναμικά. Η γενιά των 600 ευρώ δεν είναι αυτό που οραματιζόμαστε για τα παιδιά μας.

Συναδέλφισσες-οι,

σ’ αυτό το πρώτο κείμενο επικοινωνίας θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πως χωρούν κι άλλα. Ίσως ότι δεν είναι πλήρες ή συμβατό με την καθεστηκυία συνδικαλιστική πρακτική και λογική. Η κίνησή μας έρχεται να αναδείξει τα προβλήματα, να τα θέσει στο δημόσιο διάλογο και να προτείνει λύσεις. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια δεν είναι μόνο μία και πως δεν πρέπει να παγιδευτούμε στον συνδικαλισμό των παραγόντων.

Αποτελεί δέσμευσή μας ότι, οι εκπρόσωποι της ΝΕ.ΚΙ.Α. στο Δ.Σ. που θα προκύψει, θα εναλλάσσονται κατά τακτά διαστήματα, ώστε όλοι μας και την απαιτούμενη γνώση να αποκτήσουμε αλλά και να αμφισβητήσουμε εν τοις πράγμασι το μοντέλο του προσωποκεντρικού αντιπροσώπου. Όλοι μας έχουμε, όχι δικαίωμα αλλά υποχρέωση στη διαμόρφωση και σύνθεση προτάσεων μέσα στο νέο Δ.Σ. και στην επιτυχημένη διεκδίκησή τους. Η ζωή είναι πολύ μικρή και ο επαγγελματικός χρόνος πολύ λιγότερος για να περιοριστούμε στις καλές προθέσεις.

Εν τέλει η ΝΕ.ΚΙ.Α δε ζητά τη στήριξη των συναδέλφων στις εκλογές, γιατί είναι αναγκαία η ύπαρξη κάποιου άλλου σχήματος, αλλά γιατί η πολιτική μας αντίληψη απαιτεί ένα σύλλογο που διεκδικεί και αγωνίζεται, παρεμβαίνοντας με το λόγο και την υπογραφή του.

Αθήνα, 15-1-2008

ΝΕ.ΚΙ.Α.