Αναγνώριση Προϋπηρεσίας Αρχαιολόγων

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Συμπληρώθηκαν ήδη έξι χρόνια από τη μονιμοποίηση μεγάλου αριθμού ενεργών αρχαιολόγων, με βάση το Π.Δ. 164/2004 (Διάταγμα Παυλόπουλου), ικανοποιώντας το δίκαιο αίτημα μας για εργασιακή αποκατάσταση στο αντίστοιχο επιστημονικό μας πεδίο, και στελεχώνοντας, ταυτόχρονα την Αρχαιολογική Υπηρεσία με έμπειρα στελέχη.

Αυτό το επιστημονικό προσωπικό, πανελλαδικά, απέκτησε την εμπειρία του, απασχολούμενο σε εκτέλεση αρχαιολογικού έργου, με σύναψη ποικιλόμορφων συμβάσεων εργασίας. Είτε απ’ ευθείας με Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, είτε με Ν.Π.Δ.Δ. ή τέλος με τρίτους (κυρίως ανάδοχες κατασκευαστικές εταιρείες), οι οποίοι εκτελούσαν δημόσια έργα, όπου και προηγήθηκαν σωστικές ανασκαφές, πάντα υπό την επίβλεψη και κατόπιν υποδείξεως των αρμόδιων Υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού.

Η συνολική αποκτηθείσα προϋπηρεσία, αναγνωρισμένη από το Α.Σ.Ε.Π., ενώ κατέστησε δυνατή τη μονιμοποίησή μας, εν τούτοις, δεν λογίζεται, μέχρι σήμερα, ως τέτοια για την μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη, των ίδιων προσώπων-υπαλλήλων. Το αντιφατικό του πράγματος, αφορά στις συμβάσεις εργασίες προσωπικού, σε εποπτευόμενους φορείς εκτέλεσης αρχαιολογικού έργου (ΤΔΠΕΑΕ) και σε δημόσια τεχνικά έργα (ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ, ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ, ΜΕΤΡΟ κ.α.).

Με λίγα λόγια, με την παραπάνω αναντιστοιχία πραγματικού χρόνου υπηρεσίας-υπηρεσιακής κατάστασης (βαθμός, μισθολογικό κλιμάκιο), αδικείται η πλειονότητα των νεότερων συναδέλφων, αλλά και αρκετών παλαιότερων, για τους οποίους εκκρεμεί η ενσωμάτωση παρόμοιας, κατά το παρελθόν, προϋπηρεσίας στη συνολική τους υπηρεσία. Τα παρεπόμενα αποβαίνουν εις βάρος τόσο της ανέλιξης συναδέλφων, όσο και της οικονομικής κατάστασης όλων μας, η οποία τα τελευταία δύο χρόνια φθίνει με δραματικό ρυθμό.

Οι προσεχείς εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπων στα αντίστοιχα υπηρεσιακά συμβούλια, αναδεικνύει, έστω και κατά συγκυρία, μία άλλη πτυχή του επίμαχου προβλήματος της αναγνώρισης της προϋπηρεσίας, αυτή της ευρύτερης συμμετοχής στα κοινά και της πολυφωνικής εκπροσώπησης. Ενώ το εκλογικό σώμα για το Β΄ Υπηρεσιακό Συμβούλιο (Αρχαιολόγοι Ι.Δ.Α.Χ.), υπολογίζεται στα 600 περίπου μέλη, το δικαίωμα του ‘εκλέγεσθαι’, έχουν, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, οι συνάδελφοι Β΄ & Γ΄ βαθμού, οι οποίοι δεν υπερβαίνουν τους 200. Με λίγα λόγια, αποκλείονται αυτομάτως περισσότερα από τα 4/6 του εκλογικού σώματος!! Είναι βέβαιο, ότι με αναγνωρισμένη προϋπηρεσία επιπλέον 3,5 χρόνων (δηλ. το μισό του ανώτερου ορίου των 7 χρόνων που προβλέπει ο Ν.4024/2011), οι παραπάνω αναλογίες θα ήταν ριζικά διαφορετικές από τις υπάρχουσες, με σαφώς περισσότερους συναδέλφους, τουλάχιστον, να αποκτούν το δικαίωμα του ‘εκλέγεσθαι’.

Η ΝΕ.ΚΙ.Α., από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής της (2007), έστω και με την μικρή εκπροσώπησή της στις δύο τελευταίες αρχαιρεσίες, με μία μόνο έδρα στο Δ.Σ. του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, έβαλε ως προτεραιότητά της, την προώθηση του θέματος της αναγνώρισης της προϋπηρεσίας των συναδέλφων. Στο πλαίσιο αυτό, και με την πίστη της ευτυχούς κατάληξης προς όφελος όλων των συναδέλφων και της Υπηρεσίας, αναλαμβάνει πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών των μελών του Σ.Ε.Α., για την αναγνώριση προϋπηρεσίας, με σκοπό την ανάδειξη του προβλήματος και την προώθησή του, μέσω των συλλογικών οργάνων και στην πολιτική ηγεσία.

Οι ενδιαφερόμενοι συνάδελφοι καλούνται να συμπληρώσουν τα ζητούμενα στοιχεία (ονοματεπώνυμο, χρόνο υπηρεσίας προς αναγνώριση, υπηρεσία εκτέλεσης ) στο συνημμένο έντυπο καταγραφής και να το αποστείλουν στο email της ΝΕΚΙΑ (nekiarx@gmail.com), διαδίδοντάς το παράλληλα και σε άλλους συναδέλφους, ΓΙΑΤΙ:

                                                                   ΕΜΑΣ ΑΦΟΡΑ!!


Πίνακας Μη Αναγνωρισμένης Προϋπηρεσίας

Απολύσεις

Τον τελευταίο καιρό οι νεότεροι υπάλληλοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας λαμβάνουν πολύ ανησυχητικά μηνύματα. Δεν έχουν να παλέψουν μόνο με τις τρομακτικές μειώσεις μισθών, με τις όλο και δυσχερέστερες συνθήκες δουλειάς, με την κλεμμένη τους προϋπηρεσία, με την υπονομευμένη τους χρησιμότητα και αξιοπρέπεια, αλλά και με μια επίμονη απειλή για τις θέσεις εργασίας τους. Απειλή που μπορεί να αφορά όλους τους δημοσίους υπαλλήλους αυτής της χώρας, στην περίπτωσή τους όμως δείχνει να αποκτά λίγο πιο προσωπικό χαρακτήρα. Τελευταίο παράδειγμα, κάποια δημοσιεύματα του Τύπου που προτείνουν μάλιστα έναν νέο τρόπο απόλυσης των συγκεκριμένων υπαλλήλων.

Πολλοί θα πουν πως ένας τέτοιος διαχωρισμός δεν υφίσταται. Πως η αναδιοργάνωση του Δημόσιου Τομέα στόχο έχει την εξυγίανση και τον εκσυγχρονισμό του, στο πλαίσιο της "τιτάνιας προσπάθειας για τη σωτηρία της χώρας". Και πως, στην τελική, ένα δημοσίευμα δεν ανταποκρίνεται πάντα στην πραγματικότητα. Συμφωνούμε μαζί τους σε όλα. Έχουμε όμως να πούμε και κάτι άλλο. Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Γι’ αυτό καλούμε τον ΣΕΑ να πάρει σαφή και ξεκάθαρη θέση ως προς το τι είδους Σύλλογος είναι. Είμαστε ένας για όλους και όλοι για έναν ή κάποια μικρή ελίτ θα προσπαθήσει και πάλι να διασφαλίσει το παντεσπάνι της;

Οι καταστροφές της μνήμης μας

Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές της προηγούμενης Κυριακής ακούστηκαν πολλές «ρεαλιστικές» φωνές που μακριά από ανόητους συναισθηματισμούς προσπάθησαν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Στο θρήνο λοιπόν για τα κατεστραμμένα κτίρια αντέτειναν το θρήνο για τις κατεστραμμένες μας ζωές. Τόνισαν με επιμονή το ρόλο των ηθικών αυτουργών που όπλισαν το χέρι των φυσικών. Και κατέληξαν, οι πιο τολμηρές από αυτές, στο γνωστό σύνθημα που απαιτεί την καταστροφή του κτιρίου του Κοινοβουλίου.

Αυτά είπαν οι ρεαλιστικές φωνές. Όμως, τόσες ημέρες μετά την πυρπόληση των ιστορικών κτιρίων του κέντρου της Αθήνας, η ζωή των υπολοίπων Ελλήνων δεν έχει βελτιωθεί. Ο μισθός τους δεν αυξήθηκε, τα χρέη τους δεν αποπληρώθηκαν, οι ίδιοι εξακολουθούν να μην έχουν δουλειά, τα παιδιά τους εξακολουθούν να μην έχουν βιβλία και οι γέροντες γονείς τους παραμένουν δίχως φάρμακα. Άρα μάλλον η λύση στα προβλήματά τους δεν ήταν το κάψιμο των κτιρίων. Ίσως μάλιστα τους προσθέσει ένα ακόμα βάρος στην ψυχή η υφέρπουσα μυρωδιά καμένου που θα νιώσουν αν θελήσουν να παρακολουθήσουν μια ταινία σε έναν από τους κινηματογράφους που επλήγησαν. Το ίδιο βάρος που ίσως νιώθουν ακούγοντας τα παιδιά τους, τη γενιά του ΔΝΤ, να ρωτούν τους ίδιους και τους παππούδες τους, τις γενιές της Αντίστασης και του Πολυτεχνείου: «γιατί πάλεψες, λοιπόν;». Ποιος αλήθεια απαντά «για να δω το κτίριο της Βουλής να καίγεται»;

Οι ρεαλιστικές φωνές μιλούν, τέλος, και για ενόχους εσχάτης προδοσίας που πρέπει να τιμωρηθούν. Ασφαλώς! Με όλη την αυστηρότητα του νόμου και χωρίς ελαφρυντικό! Όμως και οι ένοχοι για την καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας; Ή ίσως και οι ένοχοι για φανατισμό και υποδαύλιση των παθών;

Σε αυτές τις φωνές λοιπόν εμείς απαντούμε ότι ο ρεαλισμός τους μας φαίνεται ισοπεδωτικός. Γνωρίζουμε ποιοι ευθύνονται για τη διαλυμένη μας ζωή όμως θέλουμε να δούμε και τα πρόσωπα αυτών που ευθύνονται για την κατεστραμμένη μας πόλη. Και κυρίως, απαιτούμε την τιμωρία όλων.

Το πρώτο εξάμηνο θητείας της ΝΕΚΙΑ στο νέο ΔΣ του ΣΕΑ

Το πρώτο εξάμηνο θητείας του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Σ.Ε.Α. συνέπεσε χρονικά με ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές τόσο για την χώρα όσο και για την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και του Πολυνομοσχεδίου, οι εφεδρείες, το ενιαίο βαθμολόγιο-μισθολόγιο επέφεραν ισχυρό πλήγμα σε όλον τον Δημόσιο Τομέα και αναπόφευκτα αποδυνάμωσαν την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Κοντά σε αυτά, η προειλημμένη απόφαση της πολιτικής ηγεσίας για συγχωνεύσεις Εφορειών Αρχαιοτήτων και μετακινήσεις προσωπικού καθώς και το πλήθος νομοθετικών ρυθμίσεων που υιοθετούνται διαρκώς για την επιτάχυνση της διενέργειας των αρχαιολογικών ερευνών προκειμένου να προσελκυστούν ιδιωτικές επενδύσεις, προκάλεσαν πολλές αναταραχές αλλά και ζυμώσεις εντός του Συλλόγου.

Σε όλη αυτή την περίοδο, σε όλες τις διαβουλεύσεις, σε όλα τα διλήμματα, σε όλες τις δύσκολες αποφάσεις που κλήθηκε να λάβει ο Σύλλογος, η ΝΕΚΙΑ ήταν πάντα παρούσα. Βρισκόταν σταθερά στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων και των δράσεων που συναποφασίστηκαν, στις συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία, στις επιτροπές που δημιουργήθηκαν, στην υποβολή εφικτών προτάσεων, εμμένοντας σταθερά στην αναγκαιότητα για ουσιαστικό διάλογο και εποικοδομητική συνεργασία. Υποστήριξε τις απόψεις της χωρίς κραυγές και ψεύτικες εκρήξεις, πάντα όμως με σθένος και παρρησία, χωρίς να φοβάται να φανεί αντιπαθής ή να συγκρουστεί όταν χρειαζόταν.

Το επόμενο διάστημα θα είναι ακόμα πιο δύσκολο, όλοι το γνωρίζουμε. Η αναδιάρθρωση του Δημόσιου Τομέα, η εφαρμογή των εξαγγελθεισών συγχωνεύσεων, η επαπειλούμενη απόλυση δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, η άκριτη εκμετάλλευση των μνημείων είναι μπροστά μας.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων θα πρέπει ακόμη πιο ψύχραιμα και αποφασιστικά να αντιμετωπίσει κάθε επίθεση εναντίον των μελών του και κάθε προσπάθεια απαξίωσης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα της.

Σε αυτό το πλαίσιο και έχοντας πάντα ως γνώμονα την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος και του δικαιώματος όλων μας να υπηρετούμε αξιοπρεπώς το καθήκον της προστασίας των αρχαιοτήτων, η ΝΕΚΙΑ θα είναι πάντα παρούσα και θα συνεχίσει υπεύθυνα και σταθερά την πορεία της.

Για το επόμενο εξάμηνο, η Νέα Κίνηση Αρχαιολόγων θα εκπροσωπείται στο ΔΣ του ΣΕΑ από τον συνάδελφο Άρη Τσαραβόπουλο.