Η δημιουργία της Νέας Κίνησης Αρχαιολόγων

Συναδέλφισσες-οι,

πολλοί αναρωτήθηκαν, αν έχει χώρο και σκοπό η δημιουργία μιας νέας συνδικαλιστικής κίνησης στον Σ.Ε.Α. κι αν αυτή η προσπάθεια είναι ικανή να προσφέρει καινούριες ιδέες σ’ έναν επιστημονικό-συνδικαλιστικό σύλλογο υπαλλήλων του ΥΠ.ΠΟ. Για όλους εμάς που συμμετέχουμε στη ΝΕ.ΚΙ.Α. η απάντηση είναι καταφατική. Ο χώρος μας έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους, που θέλουν και μπορούν να αρθρώσουν τη δική τους, ξεχωριστή φωνή, χωρίς εξαρτήσεις, έξω και πέρα από αντιλήψεις και συμπλέγματα του παρελθόντος.

• Συμμετέχουμε σε μια νέα κίνηση, με καινούργια πρόσωπα, με στοιχειώδη αυτοοργάνωση αλλά δεδομένους στόχους, ανοιχτή στον προβληματισμό σχετικά με την πορεία της σύγχρονης αρχαιολογικής έρευνας και του έργου μας μέσα στη Δημόσια Διοίκηση. Δεν κρυβόμαστε πίσω από σχήματα και ιδεολογήματα των προηγουμένων δεκαετιών, επιδιώκουμε, ωστόσο, να δώσουμε όλοι μαζί απάντηση στο καίριο ερώτημα, για το ποιος είναι ο ρόλος του αρχαιολόγου στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
• Πιστεύουμε, ότι δημιουργική επιλογή είναι να μικρύνει η απόσταση, που χωρίζει το σύγχρονο άνθρωπο από το παρελθόν του. Να καταστήσουμε δηλαδή την αρχαιολογία οικεία στους συμπολίτες μας, ώστε να γίνει κατανοητό απ’ όλους αλλά και την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, ότι ανασκάπτοντας, ερευνώντας και δημοσιεύοντας, υπηρετούμε τον ανθρωπισμό και εκείνες τις αξίες, που ξεπερνούν τα όρια της αγοραίας αντίληψης των πραγμάτων. Συγχρόνως οφείλουμε να αποφασίσουμε τεκμηριωμένα, τί αξίζει να αναδειχθεί και τί όχι και να μην ξεχνάμε πως η ζωή εύκολα μας προσπερνάει.
• Η κίνησή μας έχει θέσει στους άμεσους στόχους της την καταγραφή και συγκέντρωση της κριτικής αλλά και των προτάσεων όλων των συναδέλφων ανεξαιρέτως. Θεωρώντας πως μόνο η δημόσια διαβούλευση, στο πλαίσιο του Σ.Ε.Α., οδηγεί στη διατύπωση κοινών αιτημάτων, προτείναμε εγγράφως τη διεξαγωγή έκτακτης, γενικής, προεκλογικής συνέλευσης, αίτημα που δεν έγινε δεκτό από το απερχόμενο Δ.Σ.

Θέλουμε να υπενθυμίσουμε σε όλους, ότι στη δεκαετία του 1990 μέσα στον ορυμαγδό των μεγάλων δημόσιων έργων και την ολοένα αυξανόμενη οικιστική πίεση, πολλοί νέοι συνάδελφοι, σε πείσμα των καιρών, εργάστηκαν με συνέπεια, κάτω από αντίξοες εργασιακές και οικονομικές συνθήκες αλλά και επαγγελματική αβεβαιότητα. Τότε δεν κάναμε πίσω. Διεκδικήσαμε, οργανώσαμε, πετύχαμε. Σήμερα η γνώση αυτή και η εμπειρία είναι βασικό μας εφόδιο για το νέο εργασιακό τοπίο, στο οποίο καλούμαστε να ενταχθούμε.

Διεκδικούμε:

1) την ουσιαστική αύξηση των αποδοχών μας στο πλαίσιο του ενιαίου μισθολογίου. Ο μισθός των 1100 ευρώ δεν είναι επαρκής για την αξιοπρεπή διαβίωσή μας.

2) την αύξηση του επιδόματος αρχαιολογικών ερευνών στα 400 ευρώ.

3) την εξομοίωση της οδοιπορικής μας αποζημίωσης με εκείνη άλλων κλάδων (όπως των μηχανικών) και τη συνεπή και άμεση καταβολή τους, ώστε να πάψουμε να δανείζουμε το κράτος.

4) τον εκσυγχρονισμό της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας μέσα στο πλαίσιο δράσης του ΥΠ.ΠΟ, ώστε να λειτουργήσουμε όχι μόνο διαχειριστικά αλλά ως αρχαιολόγοι, που κρίνονται για το έργο τους και όχι από κατασταλτικές ή άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες.

5) διεκδικούμε την αύξηση των κονδυλίων, που δίνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό για την έρευνα, προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων μέσα από φορείς του Δημοσίου και όχι από Ν.Π.Ι.Δ. που ανοίγουν το δρόμο για τις περίφημες και επικείμενες συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.(Σ.Δ.Ι.Τ.)

6) τη μετατροπή των συμβάσεών μας σε δημοσίου δικαίου, θέμα που μόνο η μεθεπόμενη βουλή μπορεί να αντιμετωπίσει, καθώς και την άμεση επίλυση του ζητήματος της ιεραρχικής εξέλιξης όλων των συναδέλφων, που έχουν σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με το Δημόσιο. Το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει αυτή τη σχέση είναι το Π.Δ. 410/88. Είναι απαραίτητος ο καθορισμός νέου θεσμικού πλαισίου, με την ψήφιση νομοθετικής ρύθμισης, που θα προβλέπει ίδια δικαιώματα κι όχι μόνο υποχρεώσεις. Για τις 34.000 περίπου νέες οργανικές θέσεις που δημιουργήθηκαν στο ελληνικό δημόσιο με το Π.Δ. 164/04, η πρόταση αυτή είναι η μόνη ρεαλιστική. Ό,τι άλλο αναφέρεται, προέρχεται, είτε από άγνοια του θεσμικού πλαισίου, είτε από διάθεση εκτροπής του προβλήματος στις ελληνικές καλένδες. Ούτε αφελείς είμαστε, ούτε διατεθειμένοι να περιμένουμε στο διηνεκές.

7) επιδιώκουμε τη μετατροπή του ν.3028/02 και ειδικά άρθρων (πχ. άρθρο 37 παρ.6), που καταργούν την ισότητα των πολιτών και που αποτελούν δημόσια αναγνώριση της ανικανότητας του ΥΠ.ΠΟ. να επωμιστεί το βάρος και την ευθύνη της έρευνας των αρχαιοτήτων. Όσοι έχουμε εργαστεί σε σωστικές ανασκαφές, γνωρίζουμε καλά τις δυσκολίες στην έρευνα με ανειδίκευτο εργατοτεχνικό προσωπικό και με ασφυκτική πίεση από τον ιδιώτη-χρηματοδότη της. Γνωρίζουμε επίσης την οικονομική εξάντληση, στην οποία υποβάλλει το ελληνικό δημόσιο εκείνους, τους «άτυχους», που στο οικόπεδο τους βρέθηκαν αρχαιότητες και τις τεράστιες λίστες αναμονής που προκύπτουν. Αν συμφωνούμε όλοι, ότι οι αρχαιότητες είναι δημόσιο αγαθό, τότε πρέπει, αύριο κιόλας, να ζητήσουμε την αλλαγή του απαράδεκτου νομοθετικού πλαισίου.

8) τη στελέχωση της υπηρεσίας με υπαλλήλους όλων των ειδικοτήτων, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες που, κατά κοινή ομολογία, είναι τεράστιες κι όχι περιστασιακές προσλήψεις που εξυπηρετούν το πολιτικό ή και γραφειοκρατικό σύμπλεγμα εξουσίας.

9) την εισαγωγή της αρχαιολογίας ως γνωστικού αντικειμένου στην εκπαίδευση, ώστε να εμπλουτιστούν τα προγράμματα σπουδών των σχολειών μας αλλά και να τερματιστεί η πλήρης απαξίωση του αρχαιολόγου από την αγορά εργασίας.

10) την άμεση αναγνώριση της προϋπηρεσίας όλων των υπαλλήλων, ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που εργάστηκαν σε Ν.Π.Ι.Δ. και ιδιώτες, ώστε να καταργηθεί το τραγελαφικό φαινόμενο συναδέλφων με 10 και 15 χρόνια προϋπηρεσίας, να αμείβονται με το εισαγωγικό 18ο κλιμάκιο.

11) στηρίζουμε τους συναδέλφους, που για διάφορους λόγους δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του Π.Δ. 164/04. Ζητάμε την ενεργή συμπαράσταση και κινητοποίηση του Σ.Ε.Α. για την άμεση εξέταση των αιτήσεων θεραπείας και τη στελέχωση της υπηρεσίας με όσους άδικα εξαιρέθηκαν.

12) τη συμμετοχή του Σ.Ε.Α. στην Π.Ο.Σ.ΥΠ.Π.Ο και τη στενότερη συνεργασία με το σύλλογο των εκτάκτων αρχαιολόγων που εργάζονται στο ΥΠ.ΠΟ. και στον ιδιωτικό τομέα για τη διαμόρφωση κοινών θέσεων.

13) την ουσιαστική συμμετοχή και συνεργασία, επιστημονική και οικονομική, με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα που διενεργούν συστηματικές έρευνες.

Η Κίνησή μας δεν μπορεί να δεχθεί τη δημιουργία μιας νέας γενιάς συμβασιούχων, ευάλωτης σε εξαρτήσεις από την εκάστοτε εξουσία. Οι συνάδελφοι που καλύπτουν οργανικές θέσεις, οι νέοι που αμείβονται με 600 ευρώ παρέχοντας ανασφάλιστη εργασία, μέσω προγραμμάτων δήθεν πρόσληψης εργασιακής εμπειρίας, όπως τα STAGE, δεν είναι απλά ο οιωνός ενός εργασιακού μεσαίωνα. Γίνεται πράξη. Όσοι πιστεύουμε στην αξιοπρεπή διαβίωση, μέσω της εργασιακής μας σχέσης, θεωρούμε ότι πρέπει να αντιδράσουμε τώρα δυναμικά. Η γενιά των 600 ευρώ δεν είναι αυτό που οραματιζόμαστε για τα παιδιά μας.

Συναδέλφισσες-οι,

σ’ αυτό το πρώτο κείμενο επικοινωνίας θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πως χωρούν κι άλλα. Ίσως ότι δεν είναι πλήρες ή συμβατό με την καθεστηκυία συνδικαλιστική πρακτική και λογική. Η κίνησή μας έρχεται να αναδείξει τα προβλήματα, να τα θέσει στο δημόσιο διάλογο και να προτείνει λύσεις. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια δεν είναι μόνο μία και πως δεν πρέπει να παγιδευτούμε στον συνδικαλισμό των παραγόντων.

Αποτελεί δέσμευσή μας ότι, οι εκπρόσωποι της ΝΕ.ΚΙ.Α. στο Δ.Σ. που θα προκύψει, θα εναλλάσσονται κατά τακτά διαστήματα, ώστε όλοι μας και την απαιτούμενη γνώση να αποκτήσουμε αλλά και να αμφισβητήσουμε εν τοις πράγμασι το μοντέλο του προσωποκεντρικού αντιπροσώπου. Όλοι μας έχουμε, όχι δικαίωμα αλλά υποχρέωση στη διαμόρφωση και σύνθεση προτάσεων μέσα στο νέο Δ.Σ. και στην επιτυχημένη διεκδίκησή τους. Η ζωή είναι πολύ μικρή και ο επαγγελματικός χρόνος πολύ λιγότερος για να περιοριστούμε στις καλές προθέσεις.

Εν τέλει η ΝΕ.ΚΙ.Α δε ζητά τη στήριξη των συναδέλφων στις εκλογές, γιατί είναι αναγκαία η ύπαρξη κάποιου άλλου σχήματος, αλλά γιατί η πολιτική μας αντίληψη απαιτεί ένα σύλλογο που διεκδικεί και αγωνίζεται, παρεμβαίνοντας με το λόγο και την υπογραφή του.

Αθήνα, 15-1-2008

ΝΕ.ΚΙ.Α.